და მაინც – კი თუ არა? "კი"-ც და "არა"-ც!
Opinions expressed by Entrepreneur contributors are their own.
You're reading Entrepreneur Georgia, an international franchise of Entrepreneur Media.
Entrepreneur-ის ივნისის ნომრის სარედაქციო სვეტის თემას "კი თუ არა?" კვლავ მინდა დავუბრუნდე. თუმცა, ჯერ მადლობა მინდა გადავუხადო ყველას, ვინც მოისმინა ამ თემაზე ჩაწერილი ჩემი პირველი პოდკასტი, რომლის განახლებას, იმედი მაქვს რეგულარულად შევძლებ და საინტერესო თემებზე აუდიოფორმატშიც გესაუბრებით. პოვნით კი მიპოვით ყველგან, სადაც ინტერნეტია:
Soundcloud.com/Entrepreneur Georgia
და მაინც – "კი" თუ "არა"?
თუ ვინმეს "კი"-ს მიმართ ჩემი მკვეთრად გამოხატული მიდრეკილება და სიმპათია გადაჭარბებულად მოეჩვენა, მათი გულის მოსაგებად ვიტყვი: "კი"-ც და "არა"-ც!
გააჩნია ვინ. გააჩნია როდის. გააჩნია რატომ.
ჩემი დაკვირვებით, ასაკისა და გამოცდილების მატების პარალელურად, "კი"-ს დოზა მცირდება, "არა" კი იზრდება.
სანამ ახალგაზრდა ხარ, როცა ჯერ კიდევ ძიების პროცესში ხარ და ყველაფერი გაინტერესებს – შესაბამისად ახალ შესაძლებლობებზეც არ ამბობ უარს და ენთუზიაზმით ეჭიდები ახალ გამოწვევებს.
შემდეგ დგება გარდამავალი პერიოდი, როცა "კი" და "არა" ერთმანეთს ენაცვლება, ამას კი უკვე მოყვება მნიშვნელოვანი, ცხოვრებისეული გამოცდილებით გამდიდრებული ეტაპი, როცა განსაკუთრებულად აფასებ შენ მიერ არჩეულ საქმეზე დახარჯულ თითოეულ წუთს, გეძვირფასება შენ მიერ არჩეული ცხოვრების სტილი და არაფერს და არავის აძლევ ამ დალაგებულ, კონცენტრირებულ, ხარისხიან სივრცეში შემოჭრისა და არსებული კომფორტის დარღვევის საშუალებას – რაც უნდა მიმზიდველად და საინტერესოდ ჩანდეს ახალი შეთავაზებები...
თუმცა უნდა ითქვას, რომ სხვადასხვა ადამიანის ცხოვრებაში ეს ეტაპები სხვადასხვა დროს დგება.
"არა"-ს თქმას დამსახურება უნდა. "არა" იმ გამორჩეულ ადამიანებს უხდება, ვინც იმდენად ღირებულს ქმნის, რომ ახალ შეთავაზებაზე "კი"-ს თქმით მხოლოდ დაკარგავს, ვიდრე შეიძენს.
მხოლოდ მაშინ შეგიძლია თქვა "არა", როცა შენს დროსა და ენერგიას გაცილებით მნიშვნელოვანსა და ღირებულზე ხარჯავ − იქნება ეს საქმე, ჰობი თუ პირადი ცხოვრების სტილი.
"არა" მაშინაა გამაღიზიანებელი, მაშინაა გაუგებარი, როცა "არა"-ს მთქმელი, იმის ნაცვლად, რომ ეთქვა "კი" და ახალი გამოწვევა მიეღო, კვლავ აგრძელებს არაფრის ან რაიმე უმნიშვნელოს კეთებას და საკუთარი კომფორტის ზონაში უდარდელად ცხოვრებას.
ჩემს შემთხვევაში, მიუხედავად იმისა, რომ უკვე 25 წელია, 18 წლის ასაკიდან არცერთი დღე უქმად არ გამიცდენია, ამ ჩემი "კი"-სადმი მიდრეკილების გადამკიდე, მუდამ Trial and Error-ში ვარ და საერთო ჯამში 25-ჯერ 365-დღიან უწყვეტ გამოცდილებას ვითვლი, რაც ექსპერიმენტებში, შეცდომების დაშვებასა და მათ გამოსწორებაში, ახლის ძიებაში დახარჯული 10 ათასამდე დღე გამოდის, ეს კი არცთუ ცოტაა დასკვნების გამოსატანად – მხოლოდ ახლა მიჩნდება განცდა, რომ დროა, უფრო სწორად დრო მოდის, რომ არა ყოველთვის და ყველაფერზე, მაგრამ გარკვეულ შემთხვევებში ვთქვა კარგად გააზრებული "არა".
უფრო სწორად, ნელ-ნელა დავიწყო უარის თქმა და ნელ-ნელა გავუგო გემო "არა"-ს.
თუმცა "კი" ჯერ კიდევ მაინც მექაჩება თავისკენ. ვნახოთ, როდის დადგება მტკიცე "არა"-ს დრო. მეც ძალიან მაინტერესებს…
P.S. ჩემივე ლოგიკის მიხედვით, თუ "კი" ახალგაზრდობის თანმდევი ფენომენია, მაშინ სულაც არ მინდა მალე მოვიდეს "არა"-ს დრო და მირჩევნია, ჩემი ბევრი "კი"-თ კიდევ დიდხანს დავრჩე ახალგაზრდა!
გიორგი შარაშიძე
მთავარი რედაქტორი
editor@entrepreneur.ge
