მეწარმეობის შესახებ კანონში ცვლილებებია - რა სახის ვალდებულებებს აკისრებს კანონი ქართველ მეწარმეებს?
By ელენე ლომსაძე •
Opinions expressed by Entrepreneur contributors are their own.
You're reading Entrepreneur Georgia, an international franchise of Entrepreneur Media.
საქართველოში მეწარმეებისთვის სიახლეებია − მეწარმეობის შესახებ კანონში შესული ცვლილებების გამო, უკვე რეგისტრირებული იურიდიული პირების ე.წ. ხელმეორედ რეგისტრაციის მოახლოებულ ბოლო ვადაზე საუბრობენ, რომელიც 2023 წლის 31 დეკემბერს დგება.
კონკრეტულად რას მოიცავს ახალი ვალდებულება და რა უნდა გაითვალისწინონ ქართველმა მეწარმეებმა? − ამ საკითხებზე Entrepreneur "ეკოვის" საქართველოს იურიდიული მიმართულების ხელმძღვანელს, ადვოკატ ანა სამსონიას ესაუბრა.
ვის ეხება ხელმეორედ რეგისტრაციის ვალდებულება და რა არის საჭირო რეგისტრაციისას? ანა სამსონია აღნიშნავს, რომ განახლებული კანონი 2022 წლის 1 იანვრიდან ამოქმედდა. აღნიშნული ცვლილებით განისაზღვრა, რომ 2022 წლის 1 იანვრამდე რეგისტრირებული ყველა საწარმო ვალდებულია 2 წლის ვადაში, ანუ 2024 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყოს სარეგისტრაციო მონაცემების ამ კანონის მოთხოვნებთან შესაბამისობა.
წინააღმდეგ შემთხვევაში, მარეგისტრირებელი ორგანო მეწარმეს სარეგისტრაციო მონაცემების ამ კანონის მოთხოვნებთან შესაბამისობის უზრუნველსაყოფად განუსაზღვრავს დამატებით 3-თვიან ვადას.
რაც შეეხება რეგისტრაციისთვის საჭირო დოკუმენტაციების მორგებას ახალ მოთხოვნებთან − ეს გულისხმობს მინიმუმ ორი დოკუმენტის, სადამფუძნებლო შეთანხმებისა და წესდების, წარდგენას რეესტრში. ორივე დოკუმენტის ფორმა იუსტიციის მინისტრის მიერ არის დამტკიცებული და საჯაროდაა გამოქვეყნებული − მეწარმეებმა აღნიშნული საბუთები შევსებული და ხელმოწერილი უნდა წარადგინონ შესაბამის ორგანოში.
"გასათვალისწინებელია, რომ ამ პროცედურის განხორციელება მეწარმეების მიერ დამოუკიდებლად არის შესაძლებელი, ანუ იურისტის გარეშე. თუმცა, თავისი შინაარსით, ეს არის იურიდიული დოკუმენტები, რომლებშიც ისეთი მონაცემებია შესაყვანი, რომლებიც სამართლებრივი რისკ-ფაქტორების გააზრებას საჭიროებს − შესაბამისად, მათი არასწორად შეყვანისას დგება შესაბამისი იურიდიული შედეგები. მაგალითისთვის, ავიღოთ საზოგადოების კაპიტალის საკითხი, განათავსოს თუ არა საზოგადოებამ კაპიტალი, ვის ევალება განთავსება და ვის არა; მაგალითად განსაზღვროს თუ არა კომპანიამ გამოშვებული წილები თუ არა და სხვ. ბევრი დეტალი სპეციფიკურ ცოდნას საჭიროებს", − განმარტავს ადვოკატი ანა სამსონია.
ადვოკატის განცხადებით, ხაზგასასმელია ის ფაქტიც, რომ კომპანიას აქვს შესაძლებლობა, ჰქონდეს სტანდარტული ან ინდივიდუალური წესდება. ალბათ, ჩნდება შეკითხვა: რა განსხვავებაა მათ შორის? ინდივიდუალურად შედგენილი წესდების შემთხვევაში, კომპანიამ შესაძლებელია მის პარტნიორებზე მორგებული წესდება შეიმუშაოს, სადაც ისეთი საკითხები იქნება რეგულირებული, როგორებიც პარტნიორთა ინტერესშია, რაც მეტად მოქნილს გახდის მათ საქმიანობას, ასევე განსაზღვრავს კომპეტენციებს იმგვარად, რაზეც პარტნიორები არიან შეთანხმებული და სხვ. წესდების შედგენა იურისტის ჩართულობის გარეშე შესაძლოა ნეგატიური შედეგების მომტანი აღმოჩნდეს, რადგან განახლებული კანონის ფონზე, უამრავი დეტალია, რომელიც გააზრებული უნდა იყოს სამართლებრივ ჭრილში.
რა მოხდება იმ შემთხვევაში, თუ კომპანიებმა დამატებით ვადაშიც ვერ მოახერხეს რეგისტრაცია? ანა სამსონია აღნიშნავს, რომ მსგავს სიტუაციაში სამეწარმეო საზოგადოების რეგისტრაცია გაუქმებულად მიიჩნევა. სამეწარმეო საზოგადოების ლიკვიდაცია ხორციელდება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მისი რეგისტრაციის გაუქმების შემდეგ გაირკვევა, რომ სამეწარმეო საზოგადოებას დარჩა ქონება. ამ შემთხვევაში, სამეწარმეო საზოგადოების პარტნიორის ან კრედიტორის განცხადების საფუძველზე სასამართლო ნიშნავს ლიკვიდატორებს. შესაბამის შემთხვევაში გამოიყენება ამ კანონით სამეწარმეო საზოგადოების ლიკვიდაციისთვის დადგენილი წესები.
