მიდამო – არც არაყი და არც ჭაჭა, არამედ თაფლის დისტილატი ცდისა და შეცდომის შედეგად მიღებული ჯადოსნური ელექსირი

რა უნდა ინატრო ადამიანმა, თუ არა მაღალალკოჰოლური სასმელი, რომელიც ნაბახუსევს არ იწვევს? და თან, თუ ეს სასმელი ისეთი კეთილშობილი, ძვირადღირებული და არომატული პროდუქტისგანაა დამზადებული, როგორიც თაფლია. პირველად, ქართულ ბაზარზე თაფლის დისტილატი გამოჩნდა, რომელიც თაფლის არყისგან სრულიად განსხვავებული ტექნოლოგიით მზადდება. „მიდამო" – ასე ჰქვია პროდუქტს, რომელიც გასინჯვისთანავე დაიპყრობს თქვენს გულებს. იმ ადამიანებს კი, რომლებიც მაღალალკოჰოლურ სასმელს აქამდე მხოლოდ თრობის მისაღწევად სვამდნენ და გემო დიდად არ სიამოვნებდათ, მოანდომებს, რომ ჯერ სურნელით დატკბნენ, შემდეგ კი ნელ-ნელა დააგემოვნონ ეს ელექსირი. ჟურნალი Entrepreneur „მიდამოს" შემოქმედებს – ზაზა ბააზოვსა და გიგა ხატიაშვილს, ესტუმრა.

ამ უნიკალური პროდუქტის შექმნის იდეა დაახლოებით 10 წლის წინ დაიბადა, როდესაც ზაზა ბააზოვს სკები მეგობარმა აჩუქა. ზაზამ სკები გურიაში გადაიტანა და მცირე მეფუტკრეობას მიჰყო ხელი. დარგით ძალიან დაინტერესდა და სიღრმისეულად შესწავლა დაიწყო. ნელ-ნელა გაზარდა სკების რაოდენობა და გაიცნო სხვა მეფუტკრეები. ასე შეიქმნა პატარა კომუნა.

საღამოობით, შეკრებების დროს, გურულები სხვა როგორ შეიქცევდნენ თავს, თუ არა თავიანთი თაფლისგან გამოხდილი არყის დაგემოვნებით. სასიამოვნო საღამო სამწუხაროდ არცთუ სასიამოვნო დილით გვირგვინდებოდა. მოგეხსენებათ, თაფლის არაყს საკმაოდ მძიმე ნაბახუსევი ახასიათებს. ეს ერთგვარ გამოწვევად იქცა ზაზასთვის. ამოცანა მდგომარეობდა შემდეგში: თაფლის გამოხდის ისეთი მეთოდისთვის უნდა მიეგნო, რომელიც თავიდან აარიდებდა კაცობრიობას ნაბახუსევს, ჩვენი მშვიდობიანი დილის მტერს.

ცდისა და შეცდომის ხანგრძლივი პროცესის შემდეგ, ზაზამ საავტორო რეცეპტი შეიმუშავა: ოთხი სახეობის თაფლი შეარჩია, დააღვინა, შემდეგ გამოხადა და ერთმანეთთან და წყალთან შეაზავა. საბოლოო პროდუქტით ძალიან კმაყოფილი დარჩა. დადგა დრო, მომდევნო ნაბიჯი გადაედგა: „ზარი ახლობელთან". ეს ახლობელი და მეგობარი გიგა ხატიაშვილია, აწ უკვე კომპანია „სუბკულტურას" თანადამფუძნებელი და „მიდამოს" ბრენდის თანაავტორი.

ზაზამ გიგას თავისი „ჯადოსნური ელექსირის" – დაგემოვნება სთხოვა. დეგუსტაციამ მოლოდინს გადააჭარბა. შედეგად, ბრენდინგში დახმარებასა და ზოგადად საქმეში თანამონაწილეობას დაპირდა.

კომპანიის მისია მაღალალკოჰოლური სასმელების წარმოებისა და მოხმარების სუბკულტურის განვითარებაა საქართველოში. სახელიც შესაბამისად შეურჩიეს – „სუბკულტურა". ხოლო პროდუქტის სავაჭრო სახელწოდება თაფლთან და ფუტკართან დააკავშირეს – თაფლის ორგანოლეპტიკა (ფერი, სუნი, გემო) ხომ დიდწილად იმ კარ-მიდამოზეა დამოკიდებული, სადაც მოიპოვება. ასევე, ინგლისურად თაფლის ღვინო ითარგმნება, როგორც Mead.

ბრენდის ლოგოტიპი, შეფუთვა და ეტიკეტი გიგას შემოქმედებაა. „შევუხამე კალიგრაფიული კომპოზიცია ტიპოგრაფიულ კომპოზიციას და გადავწყვიტე, ფიჭისა და ფუტკრის გარეშე გადმომეცა მიდამოს შინაარსი და ემოცია". თუ დააკვირდებით ეტიკეტზე სახელწოდების კალიგრაფიულ კომპოზიციას, ხეს ჰგავს. ეს სწორედ ის ერთ-ერთი ხეა, რომლის ყვავილიდან მიღებული თაფლისგანაც იხდება დისტილატი. ეტიკეტის ქვედა კუთხეში კი სპეციალურად სამი ცარიელი ველია დატოვებული, სადაც უკლებლივ ყველასთვის, გიგას ხელით, ადრესატის ვინაობა იწერება.

ინდივიდუალური მარკეტინგი ნამდვილად ამართლებს. პროდუქტის შეფუთვა მთლიანად სიმბოლურია და ყოველი დეტალი ამჟღავნებს, თუ რამხელა ემოციითა და სიფრთხილით ეკიდებიან გიგა და ზაზა თავიანთ შემოქმედებასა და მომხმარებლებს.

რაც შეეხება პროდუქტის ორგანულ შემადგენლობას, არის ნატურალური, დანამატების გარეშე. აღნიშნულს ლაბორატორიული დასკვნაც ადასტურებს. დისტილირებისა და კუპაჟირების (სპირტების შერევის) შემდეგ, წყლის გარდა არაფერი ემატება. არ შეიცავს შაქარს, რაც მარტივად გადამოწმებადია სითხის ხელისგულზე დასხმით: წებოვანობა არ ახასიათებს. როდესაც დისტილატს დაყნოსავთ, ძალიან სასიამოვნო და მკვეთრად გამოხატულ თაფლის სურნელს იგრძნობთ.

თაფლის მიღებიდან სასმელის წარმოებამდე

კომპანიას თაფლს რამდენიმე მეფუტკრე აწვდის. ზაზა კვლავ მათ შორისაა. თაფლის „ოქროს ოთხეული", რომლისგანაც „მიდამო" მზადდება, საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში მოიპოვება, ამიტომ მეფუტკრეები მომთაბარეობენ. გადაადგილების პროცესში, მეფუტკრეები მუდმივად საფუტკრესთან ახლოს უნდა იყვნენ, ამიტომ ხშირად ისინი კარვებში, ან თუ გაუმართლათ, ახლომახლო სახლებში ათევენ ღამეებს.

მათი სამუშაო საკმაოდ რთული და შრომატევადია: უნდა აკონტროლონ სწორ ადგილას დგას თუ არა სკა; როდის და სად უშვებენ ფუტკარს, როგორ ხდება საფუტკრის გამოღვიძება, საფუტკრის რეგენერაცია, ფუტკრის კვება. გადაადგილებისას დიდი მნიშვნელობა აქვს მანქანის სიჩქარესაც კი. ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია თაფლის ამოღების დრო და პროცესი. როგორც ხილს, ასევე თაფლსაც სჭირდება მომწიფება, რომ უფრო არომატული და გემრიელი იყოს.

თაფლის მოსავალი წელიწადში რამდენჯერმე მიიღება, ერთად გროვდება და უკვე ამის მერე იწყება „ჯადოსნური ელექსირის" მიღებაზე ზრუნვა. იმის გათვალისწინებით, რომ „სუბკულტურა" წარმოების ყველა პროცესს თავად უძღვება და ამ პროცესების უმრავლესობა ხელით სრულდება, დისტილატის დამზადება დიდ შრომას მოითხოვს.

პირველი ეტაპი თაფლის დაღვინებაა, რომელიც ნოემბრის შუა რიცხვებიდან დეკემბრის შუა რიცხვებამდე მიმდინარეობს. ამ პერიოდის განმავლობაში ყოველდღიურადაა საჭირო, ლაბორატორიულად შემოწმდეს შაქრიანობა პროდუქტში. შემდეგ დაღვინებული თაფლი გადადის სახდელში და გამოიხდება სპირტი. ეს უკანასკნელი ბინავდება შესაბამის ჭურჭელში „დასამშვიდებლად". რაც უფრო „მშვიდია" სპირტი, მით უფრო კეთილშობილია და ადვილად „ამყარებს კონტაქტს" სხვა სპირტებთან.

დაბოლოს: ოთხი სხვადასხვა სახეობის თაფლის სპირტი ერევა ერთმანეთს, ანუ ადგილი აქვს კუპაჟირებას. ამ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია თანმიმდევრობის დაცვა, პროპორცია. გარდა ამისა, საჭირო ხდება წყლის დამატება, რომლის დოზა და ორგანული თვისებები ასევე მოქმედებს ხარისხზე. საბოლოოდ, 10.5 ტონა ღვინის გამოსავლიანობა 840 ლიტრი სპირტია.

სასმელის დამზადებაში არ ხდება ე.წ. ცივი ფილტრაცია, რადგან ამის გარეშე წარმოებული სასმელი გაცილებით არომატული და მეტი ორგანული მახასიათებლის შემცველია. არაერთმა გამოცდილმა ტექნოლოგმა ურჩია ზაზას, უფრო იაფი წარმოების ტექნოლოგიისთვის მიემართა. მაგრამ ზაზა დარწმუნებულია, რომ გემო და არომატი, რომელიც ხიბლავს მომხმარებელს, იაფი ტექნოლოგიის გზით ვერ შეიქმნება.

„მიდამოს" რეალიზაცია და სამომავლო გეგმები

პროდუქტის პრემიალურ ხარისხს პრემიალური დონის შეფუთვაც ესაჭიროება. თუმცა ჯერჯერობით კომპანიას ამის ფინანსური შესაძლებლობა არ აქვს. ადგილობრივ ბაზარზე, საჭირო ხარისხის ბოთლი და საცობი ხელმისაწვდომი არ არის, ხოლო უცხოეთიდან შემოტანა დიდ ხარჯებთანაა დაკავშირებული. ამჟამად, უკრაინული წარმოების ბოთლებში ასხამენ, თუმცა ამ მხრივაც პრობლემებია. ბოთლის იმპორტიორ კომპანიას მარაგი ამოეწურა და არც ის იცის, როდის შეიძენს ახალ პარტიას.

იყო შემთხვევა, როდესაც ამერიკიდან 2000 ბოთლი შეუკვეთეს. ამ შეკვეთის შესრულება ძალიან დიდ წარმატებას მოუტანდა „მიდამოს", თუმცა პრობლემად კვლავ შეფუთვა იქცა. ამერიკული მხარის ერთ-ერთი მოთხოვნა ბოთლის მოცულობა იყო – 350 მლ ან 700 მლ.

სამწუხაროდ, ფიზიკურად არ არსებობს იმპორტიორი კომპანია, რომელსაც ამ ზომის ბოთლები ჩამოაქვს საქართველოში. თუ „მიდამო" სპეციალურად მისთვის მოითხოვდა ჩამოტანას, 2000 ბოთლი საკმაოდ მცირე რაოდენობაა, რის გამოც შეკვეთა ძვირი დაჯდებოდა. შედეგად, მოუწიათ მნიშვნელოვან საექსპორტო შესაძლებლობაზე უარის თქმა.

ზოგადად, საექსპორტო შესაძლებლობების ძიებაც ხარჯებთანაა დაკავშირებული. საჭიროა გამოფენებზე სიარული, საერთაშორისო კონკურსებში მონაწილეობის აქტიურად მიღება. დიდი სურვილი აქვთ, იაპონიის ბაზარი აითვისონ. როგორც გიგა ამბობს, იაპონელები პერფექციონისტები არიან, ამიტომ ყველაზე უკეთ გაიგებენ და დააფასებენ „მიდამოს" შემქმნელების იდეალისტურ მიდგომას პროდუქტისადმი.

ჯერჯერობით კი დისტილატს ადგილობრივ ბაზარზე ყიდიან. პროდუქტის პირველ მასპინძლად 2017 წლიდან რესტორანი „ბარბარესთან" მოევლინათ. „ბარბარეს" მენიუში გამოჩენა მნიშვნელოვნად დაეხმარათ პოპულარიზაციასა და ცნობადობის გაზრდაში. შემდეგ გამოჩნდნენ სხვა ობიექტებიც, რომელთა შორისაა სასტუმრო „იოტა", „ქეთის ბისტრო", სასტუმრო „რუმსი". თაფლის დისტილატის შეძენა ასევე შესაძლებელია კომპანიის ვებგვერდზე.

დისტილატით მიქსოლოგებიც დაინტერესდნენ. პირველი კოქტეილი „ჰავანა ქლაბ თბილისის" მენეჯერმა და მიქსოლოგმა შექმნა. მან ვისკი „მიდამოთი" ჩაანაცვლა და გასაოცარი გემო მიიღო. ამას მოჰყვა სხვა მიქსოლოგებთანაც თანამშრომლობა. ერთ-ერთი ძალიან საინტერესო კოქტეილი გახლავთ „ცოტნე", რომლის ავტორი ბარ „41 გრადუსის" მეპატრონე და მიქსოლოგია. კოქტეილის სახელი სიმბოლურია და ცოტნე დადიანის ლეგენდის პატივსაცემად დაერქვა. „ცოტნე" საკმაოდ პოპულარულია და უკვე რამდენიმე თვეა, სხვა კოქტეილებს შორის მოწინავე პოზიციას იკავებს.

სამომავლოდ, მიქსოლოგიაზე დიდი იმედები მყარდება. გარდა ამისა, გიგა არ გამორიცხავს კოსმეტიკის მიმართულებით განვითარებას, რადგან პროდუქტს კანის დამარბილებელი ეფექტი აქვს.

„მიდამომ" პირველი ოფიციალური აღიარება უკვე მოიპოვა. ვაზისა და ღვინის საერთაშორისო ორგანიზაციის მიერ ჩატარებულ კონკურსში გაიმარჯვა და ოქროს მედლით დაჯილდოვდა. ჟიურიში ღვინის ცნობილი ექსპერტები მსოფლიოს 15 ქვეყნიდან იყვნენ წარმოდგენილნი. რა თქმა უნდა, ამ მიღწევამ ძალიან დიდი მოტივაცია მისცა „მიდამოს" შემოქმედებს.

პროდუქტის მუდმივად განვითარების სურვილმა ზაზას დოქტორანტურაზე 47 წლის ასაკში ჩააბარებინა. ეს ფაქტი კიდევ ერთხელ ადასტურებს იმას, რომ პროდუქტის შექმნის მიღმა, ემოციებთან ერთად, ამ ადამიანების პროფესიული მიდგომა დგას.