წარმატების ხელახალი განსაზღვრა უსასრულო აზროვნების გზით "ლურჯმა ოკეანემ" ორგანიზაციული მენეჯმენტის შესახებ მორიგი ახალი პანელური დისკუსია გამართა

სამყაროში, სადაც ხშირად დომინირებს მოკლევადიანი მიზნები და სასტიკი კონკურენცია, უსასრულო თამაშის და უსასრულო აზროვნების ცნება წარმოშობს ტრანსფორმაციულ პერსპექტივას ბიზნესისა და ორგანიზაციული მენეჯმენტის სფეროში. სწორედ ამ თემაზე 30 მაისს Publica Lounge-ში ჩატარდა საიმონ სინეკის ინოვაციური ნამუშევრით "უსასრულო თამაში", შთაგონებული პანელური დისკუსია, სახელწოდებით "უსასრულო თამაში: უსასრულო აზროვნების ძალა".

გამართულ დისკუსიაზე პანელისტებმა ხაზი გაუსვეს უსასრულო აზროვნების ხუთი კომპონენტის ორგანიზაციულ მენეჯმენტში ინტეგრირების მნიშვნელობას:

• მართებული მისია: მკაფიო და შთამაგონებელი მიზანი, რომელიც ხელმძღვანელობს ორგანიზაციის ქმედებებსა და გადაწყვეტილებებს. სამართლიანი მიზეზი იძლევა მნიშვნელობისა და მიმართულების განცდას, აერთიანებს ინდივიდებს უკეთესი მომავლის საერთო ხედვისკენ.
• ლიდერის გამბედაობა: ლიდერები, რომლებიც პრიორიტეტს ანიჭებენ თავიანთი გუნდების კეთილდღეობას და ხელს უწყობენ გარემოს, სადაც ვითარდება ნდობა, თანამშრომლობა და ინოვაციები.
• ნდობაზე დაფუძნებული გუნდები: ნდობაზე დაფუძნებული გუნდები აგებულია ღია კომუნიკაციაზე, თანაგრძნობასა და ფსიქოლოგიურ უსაფრთხოებაზე. ნდობა გუნდის წევრებს საშუალებას აძლევს გარისკონ, ისწავლონ წარუმატებლობისგან და ისარგებლონ თანამშრომლობით, რაც ხელს უწყობს უწყვეტი გაუმჯობესებისა და კოლექტიური წარმატების კულტურას.
• ღირსეული მეტოქე: კონკურენტების განხილვა არა როგორც დამარცხებისთვის განწირულად, არამედ როგორც ღირსეულ კონკურენტებად, რომლებიც უბიძგებს ორგანიზაციას გაუმჯობესებისკენ. ღირსეული კონკურენტების მოზიდვა ხელს უწყობს ორგანიზაციებს ისწავლონ თავიანთი კონკურენტებისგან, ეძებონ შესაძლებლობები თანამშრომლობისთვის და წარმართონ ინოვაციები მთელ ინდუსტრიაში.
• ეგზისტენციალური მოქნილობა: ადაპტირების, განვითარებისა და აუცილებელი ცვლილებების განხორციელების სურვილი სტრატეგიებსა და მიდგომებში. ეგზისტენციალური მოქნილობის მქონე ორგანიზაციები უკეთესად არიან აღჭურვილი ცვალებად პეიზაჟებში ნავიგაციისთვის, შესაძლებლობების გამოსაყენებლად და დაბრკოლებების დასაძლევად, მათი სამართლიანი მიზნის მისაღწევად.

გიორგი ბურჭულაძე (Leo ინსტიტუტის დირექტორი, Leavingstone-ის თანადამფუძნებელი, "უსასრულო თამაშის" წინასიტყვაობის ავტორი)

"ჩემთვის საამაყოა, რომ საიმონ სინეკი წიგნში Leo-მეთოდოლოგიას მოიხსენიებს, როგორც ნდობაზე დაფუძნებული გუნდის შექმნის სამაგალითო მეთოდს, საერთაშორისო ნავთობგიგანტ SHELL-ის ქეისზე დაყრდნობით. სამწუხაროდ, დღესდღეობით ლიდერების უმრავლესობას მხედველობის არეალიდან რჩება ადამიანების განზომილება. როდესაც ვამბობ ადამიანების განზომილებას, ხშირად ეს აღქმულია განყენებულად ბიზნესშედეგების განზომილებისგან. არც მე და არც სინეკი არ ვქადაგებთ რაიმე სოციალისტურს. გამოწვევა, რომლის წინაშე ლიდერები დგანან, გახლავთ ის, რომ დაინახონ ურთიერთდამოკიდებულება ორგანიზაციის ორ განზომილებას − ბიზნესშედეგებსა და ადამიანებს შორის. და ვინც მოახერხებს დაინახოს, რომ სამუშაო არა ბიზნესშედეგებზე ადამიანების დახმარებით, არამედ ადამიანების განზომილებაშია და ამას შედეგად მოჰყვება წარმატება, იქნებიან ლიდერები, რომლებიც გაუძლებენ დროს და შექმნიან უსასრულოდ მოაზროვნე ორგანიზაციებს.

აუდიტორიისგან წამოსული შეკითხვების ძირითადი ნაწილი, სასრულიდან აზროვნების უსასრულო მოდელზე გადასვლას, ამ პროცესის თანმდევ სირთულეებსა და ლიდერის გამბედაობას ეხებოდა. რა თქმა უნდა, ყველა ლიდერი გამუდმებით დგას ცდუნების წინაშე, რომ სწრაფი გადაწყვეტილებებით პრობლემის სიმპტომები ჩაახშოს, მოკლევადიანი მიზნების მისაღწევად თანამშრომლებისთვის წახალისების სქემები შექმნას, კონკურენტების დამარცხებასა და პირველობაზე აიღოს ორიენტირი. თუმცა, ყველა მსგავსი გადაწყვეტილების საფუძველი შიშია და უდიდესი გამბედაობა სჭირდებათ ლიდერებს, რომ მიუდგნენ ბიზნესს, როგორც უსასრულო თამაშს".

სასრული აზროვნებისგან განსხვავებით, რომელიც კონკურენტებს განიხილავს, როგორც დამარცხებულ მოწინააღმდეგეებს, უსასრულო აზროვნება აღიარებს კონკურენტებს, როგორც ღირსეულ მეტოქეებს, რომლებსაც შეუძლიათ წვლილი შეიტანონ ორგანიზაციის ზრდასა და განვითარებაში. პანელისტებმა ხაზი გაუსვეს კონკურენტებისგან სწავლის მნიშვნელობას, მათი ძლიერი მხარეების აღიარებას და თანამშრომლობის შესაძლებლობების ძიებას. ფოკუსის გადატანით მოგება-წაგების მენტალიტეტიდან ორმხრივი ზრდის აზროვნებაზე, ორგანიზაციებს შეუძლიათ ჩაერთონ ჯანსაღ კონკურენციაში და გამოიყენონ ინდუსტრიის კოლექტიური პოტენციალი.

თამთა ჯაფარაშვილი ("ლურჯი ოკეანის" ხელმძღვანელი; პანელური დისკუსიის ორგანიზატორი)

"ღონისძიების სახელწოდებიდან გამომდინარე, ჩვენი მთავარი ამოცანა იყო დისკუსიაზე მოსული სტუმრები დაფიქრებულიყვნენ, თუ რა უფრო მნიშვნელოვანია მათთვის: წაგება-მოგების გამუდმებული მონაცვლეობა თუ აზროვნების უსასრულო მოდელი, გამარჯვება თუ თვითრეალიზება, ღირსეული მეტოქის ყოლა და ამით პირადი და ორგანიზაციული გაძლიერება თუ კონკურენტების შიში; თანამშრომლები, რომლებსაც თავიანთი სამსახური არ უყვართ თუ ნდობაზე დაფუძნებული გუნდები.

მსგავსი ღონისძიებების ორგანიზებით, "ლურჯი ოკეანე" მუდმივად ცდილობს იყოს ყველგან, სადაც არის სიახლე, შთაგონება და ღირებული იდეების გავრცელების შესაძლებლობა. მჯერა, რომ "უსასრულო თამაშის" ქართულენოვანი გამოცემით ჩვენს წვლილს შევიტანთ უსასრულო აზროვნების პოპულარიზებისა და ლოკალური ბიზნესგარემოს გაუმჯობესების პროცესში".

უსასრულო აზროვნების მქონე ორგანიზაციების ცხოვრება და მართვა გულისხმობს უწყვეტი გაუმჯობესების, ადაპტირებისა და გრძელვადიანი ხედვის ვალდებულებას. ეს გულისხმობს იმის გაგებას, რომ წარმატება არ შემოიფარგლება მოკლევადიანი მეტრიკებით, არამედ მდგომარეობს გამძლეობის, ინოვაციისა და დროთა განმავლობაში განვითარების უნარში. პანელისტებმა ხაზი გაუსვეს ორგანიზაციული ღირებულებების გათანაბრების მნიშვნელობას, თანამშრომლების გაძლიერებას, სწავლის კულტურის ჩამოყალიბებას და ცვლილებების, როგორც უსასრულო აზროვნების, ქვაკუთხედს.

პანელის დისკუსიამ თემაზე: "უსასრულო თამაში: უსასრულო აზროვნების ძალა" წარმოადგინა მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ბიზნესისა და ორგანიზაციული მენეჯმენტის პარადიგმის ცვლილებაზე. უსასრულო თამაშის პრინციპების დაცვით, ორგანიზაციებს შეუძლიათ გადაანაწილონ თავიანთი ყურადღება მდგრადი წარმატებისკენ, ხელი შეუწყონ ნდობაზე დაფუძნებულ გუნდებს, განიხილონ კონკურენტები, როგორც პოტენციური თანამშრომლები და განავითარონ მუდმივი გაუმჯობესების გარემო. უსასრულო შესაძლებლობების სფეროში, უსასრულო აზროვნების მიღება ზრდის, ინოვაციებისა და გრძელვადიანი წარმატების კატალიზატორი ხდება.